واج شناسی
رضا قنبری عبدالملکی؛ آیلین فیروزیان پور اصفهانی؛ آیدا فیروزیان پوراصفهانی
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1400، ، صفحه 307-330
چکیده
زبانهای هورامی و فارسی که هر دو از خانوادۀ زبانهای ایرانی غربیاند؛ متأثر از زبان اوستایی نیز بوده و تا دورۀ میانه در بسیاری از شکلهای تلفظ، همسان بودهاند. از این رو، زبان هورامی به دلیل نزدیک بودن به ریشههای کهن زبان فارسی، منبع خوبی برای احیای صورتهای مهجور در این زبان است. از آنجاکه هورامی در تأثیرپذیری از فارسی جدید ...
بیشتر
زبانهای هورامی و فارسی که هر دو از خانوادۀ زبانهای ایرانی غربیاند؛ متأثر از زبان اوستایی نیز بوده و تا دورۀ میانه در بسیاری از شکلهای تلفظ، همسان بودهاند. از این رو، زبان هورامی به دلیل نزدیک بودن به ریشههای کهن زبان فارسی، منبع خوبی برای احیای صورتهای مهجور در این زبان است. از آنجاکه هورامی در تأثیرپذیری از فارسی جدید تا حد زیادی محتاط بوده است؛ شماری از گویشهای آن، از جمله گویش عبدالملکی، برخی از ویژگیهای آوایی زبانهای قدیمیتر ایرانی را در خود حفظ کردهاند. با توجه به این موضوع، جستار حاضر با بررسی 76 واژه در گویش عبدالملکی، به کشف ریشههای اوستایی، فارسی باستان و میانه در آنها پرداخته است. روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی است. دادهها در بخش هورامی، از طریق مصاحبه با گویشورانِ عبدالملکی و با ضبط گفتار آنها، و در بخش فارسی باستان و میانه، با مراجعه به کتابهای «تاریخ زبان فارسی» و «فرهنگ کوچک زبان پهلوی»، به ترتیب از خانلری و مکنزی گردآوری شدهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد واجهای /v/، /č/، /h/، /ž/، /k/، و /n/ در گویش عبدالملکی، همچنان شکل کهن خود را حفظ کرده و از نظر تحول، به دورههای باستان و میانه نزدیکترند. خوشۀ همخوانی /sp/ در این گویش، بازمانده از زبان مادی میباشد. همخوان /y/ آغازی فارسی باستان که در فارسی میانه و جدید، بدل به /j/ شده؛ در گویش عبدالملکی همچنان باقی مانده است. واکۀ /i/ باستانی که در تحول تا فارسی جدید، به /a/ تبدیل شدهاند؛ در این گویش به همان شکل اوستایی و فارسی میانه حفظ شده است. واژههایی که در گویش عبدالملکی مختوم به /a/ هستند از صورت /-ag/ فارسی میانه مشتق شدهاند. بهطورکلی گویش مطالعهشده در این جستار، از لحاظ تحولات تاریخی واجها نسبت به زبان فارسی جدید محافظهکارتر است و ساختار واجیِ آن شباهت زیادی به فارسی باستان و پهلوی دارد.